Dit is herkenbaar voor vele mensen. Maar wat doe je daar nu mee?
Denk maar aan uitspraken zoals deze: ‘Je moet niet huilen’, ‘Zo erg is dat niet’, ‘Stop nu maar met huilen’, ‘Nu is het wel genoeg geweest’, ‘Grote meisjes/jongens huilen niet’, ‘Daar moet je niet voor huilen’, ‘Je moet niet zo te keer gaan’, ‘Moet je daar zo boos over zijn?’, ‘Doe niet zo flauw’,…
Of welke gebruik je wel eens?
Als je iets ‘doet’, dan word je gezien. Dan tel je mee.
Dan is het resultaat tastbaar en kan het gemeten worden.
Dan zijn vergelijkingen mogelijk en kan je beslissen of het 'meer' of 'minder' moet zijn.
Winter is dé periode bij uitstek om naar binnen te keren.
Als we naar de natuur kijken is dat een normale beweging in de winter.
De natuur komt tot rust en wordt stil.
Wij zijn dat jammer genoeg wat kwijt geraakt door het meestal hectische leven dat we leiden.
Ik help je in dit artikel graag op weg om even stil te worden.
Al die ballen in de lucht houden vraagt ontzettend veel energie!
In dit artikel lees je waarom jij je geduld verliest en overreageert naar je kind en wat je hieraan kan doen.
Je kinderen komen in een discussie terecht en het draait uit op een ruzie.
Jij verheft je stem en zegt dat ze daarmee moeten ophouden. Je reageert feller dan je wil, maar het is sterker dan jezelf.
Achteraf heb je er spijt van en voel je je schuldig. Iedereen is er wat van onder de indruk en niemand houdt er een goed gevoel aan over.
Wat je zegt wordt snel fout gehoord of persoonlijk genomen. Je hebt het gevoel dat je steeds in een machtsstrijd terecht komt. Je voelt dat het niet om die ene futiliteit gaat, maar dat er een hele lading achter zit die er niets mee te maken heeft. Wat speelt er dan wel bij je kind? Je bent elkaar dus even kwijt. Je zit niet meer op dezelfde golflengte en je dringt als het ware niet meer door tot je kind.
Of vind je dat je kind overdrijft met zijn/haar reactie? Heb jij de neiging om te zeggen tegen je kind ‘dat het niet zo erg is’? Dat zo’n grote jongen of groot meisje niet moet huilen? Dat je kind maar gewoon moet stoppen met huilen? Dat die tranen nu maar weg moeten? Dat het genoeg is geweest? Of misschien zeg je wel eens hoe anderen nu naar hem of haar kijken en zien dat hij of zij niet flink is?
Onze zoon van bijna 5 heeft ze soms. Ofwel gaat hij heel hard krijsen en huilen. Niets is dan nog goed. Wat we ook doen of zeggen.
Ofwel gaat hij slaan, of knijpen, of stampen. Toen hij nog jonger was, beet hij ook wel eens. Dat doet hij nu niet meer.
Als hij heel moe en overprikkeld is, kunnen we geen kant meer op met hem. Soms is het ook in combinatie met het feit dat hij honger heeft.
